ครบรอบ 30 ปี Love Letter: “ถามรักจากสายลม” ก่อนอื่น ผลงานเรื่องนี้ถือเป็นการได้ระลึกถึงนางเอก มิโฮ นากายาม่า ซึ่งเสียชีวิตเมื่อปลายปีก่อน เธอได้มอบการแสดงที่น่าจดจำ ละเอียดอ่อน พาผู้ชมเดินทางผ่านห้วงอารมณ์ความรู้สึกจากจุดเริ่มอันหม่นหมองสู่ปลายอีกด้านที่สว่างไสวกว่า หรือหากมองตามธีมของผู้กำกับชุนจิ อิวาอิ หนังเรื่องนี้ได้กลายเป็นตัวแทนความทรงจำเกี่ยวกับเธอ แม้ 30 ปีผ่านไป Love Letter (1995) ยังคงเป็นหนังรักเรื่องเยี่ยมจากญี่ปุ่น ประสบความสำเร็จล้นหลามเมื่อครั้งออกฉาย ขับเน้นเสน่ห์แห่งยุคสมัยที่การเขียนจดหมายช่างเป็นเรื่องโรแมนติก อันการพรรณนาความรู้สึกจากก้นบึ้ง สายใยประหลาดที่ลดช่องว่างระยะห่างให้สองคนแปลกหน้ารู้สึกใกล้ชิด รับรู้มุมมองใหม่ เปลี่ยนแปลงกันและกัน และความพิเศษของ Love Letter ก็อยู่ตรงไม่ใช่เรื่องราวจดหมายสื่อรักระหว่างพระเอกนางเอก แต่เป็นการเชื่อมโยงหญิงสาวสองคนเข้าด้วยกัน ว่าด้วย ฮิโรโกะ ผู้สูญเสียคู่หมั้น อิทซึกิ จากอุบัติเหตุปีนเขา ตัดสินใจเขียนจดหมายไปยังที่อยู่เก่าของเขาซึ่งไม่ควรมีอยู่แล้ว แต่จู่ๆ เธอก็ได้รับจดหมายตอบกลับจากคนชื่อเหมือนกับคู่หมั้น หากแต่เป็นผู้หญิง แถมเคยเรียนห้องเดียวกับเขา โดยที่ฮิโรโกะและอิทซึกิ(หญิง)ก็หน้าตาเหมือนกันซะอีกตัวอย่างหนัง 『Love Letter』【4K リマスター】特別動画[2025年4月4日(金)公開 แน่นอน ความพิเศษอีกอย่างที่ตามมาคือการควบแสดงสองบทบาทของมิโฮ เธอเป็นทั้งฮิโรโกะและอิทซึกิ แล้วถ่ายทอดให้รับรู้ความแตกต่างชัดเจนระหว่างสองตัวละคร ยิ่งเวลาได้กลับไปดูซ้ำ ยิ่งรู้สึกชื่นชมเธอมาก บ่อยครั้งบทของเธอใช้ถ้อยคำเพียงน้อย ทว่าเปิดเผยให้จับอารมณ์ความรู้สึกอย่างดี นี่ยังไม่รวมสาวน้อย มิกิ ซากาอิ ในบทอิทซึกิวัยเรียนที่ช่วยเติมความสดใส มีชีวิตชีวาในทุกฉาก ขณะเดียวกัน แม้หนังจงใจให้บังเอิญเสียนี่กระไรที่สองตัวละครหน้าตาเหมือนกันแล้วยังต้องใช้นักแสดงคนเดียว แต่อีกมุมหนึ่งก็อาจเป็นความตั้งใจของผู้กำกับที่อยากสื่อสารว่าเธอทั้งสองคือกระจกสะท้อนกันและกัน ฮิโรโกะนั้นยึดติดกับอดีต ส่วนอิทซึกิใช้ชีวิตแบบปล่อยเกียร์ว่าง หลงลืมเรื่องสำคัญวันเวลาเก่าๆ ก็เพียงเพื่อพวกเธอจะได้ช่วยต่อจิ๊กซอว์ช่องว่างในใจให้กันและกันผ่านการแบ่งปันโลกอีกมุมที่ต่างฝ่ายต่างรู้จักชายคนเดียวกัน หรือกล่าวได้ว่า บางครั้งบางคราว “ชั่วนิรันดร์” ก็ซ้อนทับกับ “ชั่วครู่” ชายคนหนึ่งก้าวเข้าไปในชีวิตผู้หญิงสองคน แล้วทันใดเขาก็จากไป หากแต่สิ่งที่คงอยู่คือความทรงจำ อิทธิพลทางความรู้สึก ที่นำพาพวกเธอเชื่อมโยงถึงกัน “เธอเป็นอย่างไรบ้าง” “ฉันสบายดี” สุดท้าย Love Letter ทำงานกับความรู้สึกอย่างน่าทึ่ง เมื่อหนังบอกกล่าวการข้ามผ่านอดีตเพื่อก้าวต่อไป แต่ขณะเดียวกันได้ย้ำเตือนถึงคุณค่าของความทรงจำ ทั้งเรื่องสุขและเศร้า… นับเป็นการเรียงร้อยที่งดงามโดยผู้กำกับอิวาอิ ได้ดื่มด่ำกับสุนทรียะ บรรยากาศหนาวเหน็บเจือด้วยไออุ่น ดนตรีไพเราะ และแน่นอน เสน่ห์ของ มิโฮ นากายาม่า ให้ได้ระลึกถึงเสมอขอบคุณภาพจาก : เว็บไซต์ Miho Nakayama, เว็บไซต์ 映画(Love Letter)
แสดงความคิดเห็น