‘เจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลก’ ว่าแต่ใครเป็นคนนิยามคำนี้ขึ้นมา ?
เชื่อว่าหลายคนต้องรู้จักกับเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลก (Seven Wonders of the World) ที่เป็นสถานที่อันน่าทึ่ง ยิ่งใหญ่ และน่าอัศจรรย์ใจที่สร้างโดยฝีมือของมนุษย์ ที่แสดงถึงภูมิปัญญา จินตนาการ และความสามารถด้านวิศวกรรม
แต่สงสัยไหมว่า ที่มาหรือนิยามของคำว่าเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลกมาจากไหน
เจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลกปรากฏอยู่ในงานเขียนของฟิโลแห่งไบแซนเทียม (Philo of Byzantium) วิศวกรชาวกรีกที่เขียนขึ้นตั้งแต่ 225 ปีก่อนคริสตกาล โดยรวบรวมสถานที่เจ็ดแห่งที่ยิ่งใหญ่และอัศจรรย์ที่สุดในยุคนั้น
เจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของฟิโลหรือเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ยุคโบราณ (Seven Wonders of the Ancient World) ประกอบด้วยมหาพีระมิดแห่งกีซา (อียิปต์) สวนลอยบาบิโลน (อิรัก) รูปปั้นเทพเจ้าซุสที่โอลิมเปีย (กรีซ) วิหารเทพีอาร์เทมิสที่เอเฟซัส (ตุรกี) สุสานกษัตริย์โมซอลัสที่ฮาลิคาร์นาสซัส (ตุรกี) รูปปั้นโคลอสซัสแห่งโรดส์ (กรีซ) และประภาคารแห่งอเล็กซานเดรีย (อียิปต์)
อย่างไรก็ตามมีเพียงมหาพีระมิดแห่งกีซาเท่านั้นที่ยังคงอยู่จนถึงปัจจุบัน ส่วนอีกหกแห่งที่เหลือต่างถูกทำลายทั้งจากภัยธรรมชาติรวมถึงจากฝีมือมนุษย์
พอถึงปี 2007 มูลนิธิ New 7 Wonders Foundation ในสวิตเซอร์แลนด์ ได้ประกาศเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลกแห่งใหม่ (New Seven Wonders of the World) จากการโหวตผ่านอินเตอร์เน็ตที่มีผู้ร่วมโหวตจากทั่วโลกกว่าสิบล้านคน
เจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลกแห่งใหม่ประกอบด้วย กำแพงเมืองจีน (จีน) ทัชมาฮาล (อินเดีย) นครเปตรา (จอร์แดน) โคลอสเซียม (อิตาลี) รูปปั้นพระคริสต์ผู้ไถ่ (บราซิล) ชิเชนอิตซา (เม็กซิโก) และมาชูปิกชู (เปรู)
References
Kapook Creator เป็นเนื้อหาที่นำเสนอโดยผู้สร้างสรรค์ที่เข้าร่วมโครงการ หากพบเนื้อหาที่ท่านเห็นว่าไม่ถูกต้องตามกติกา สามารถคลิกแจ้งปัญหาได้ที่นี่