[รีวิว] You & Me & Me (เธอกับฉันกับฉัน) รักวุ่นๆ ของวัยรุ่น Y2K [Movie]
[Review] You & Me & Me (เธอกับฉันกับฉัน) [2023]
You & Me & Me (เธอกับฉันกับฉัน) ภาพยนตร์ไทยแนว Drama Romantic Coming-of-Age จากค่าย GDH ที่จะพาผู้ชมย้อนกลับไปสัมผัสกับบรรยากาศในช่วงปี 1999 ที่กำลังจะก้าวเข้าสู่ยุค Y2K
เขียนบทและกำกับโดย วรรณแวว หงษ์วิวัฒน์, แวววรรณ หงส์วิวัฒน์
นำแสดงโดย
- ธิติยา จิระพรศิลป์ (จากมิวสิควิดีโอ กลับมาคบกันเถอะ – Billkin) รับบทเป็น ยู / มี
- อันโทนี บุยเซอเรท์ รับบทเป็น หมาก
- ศุภักษร ไชยมงคล (จากภาพยนตร์เรื่อง คนเล่นของ และ จี้) รับบทเป็น แม่ของยูและมี
- นฑี งามแนวพรม (จากภาพยนตร์เรื่อง อรหันต์ซัมเมอร์ และ โกงพลิกเกม) รับบทเป็น ป๊าของยูและมี
- ยะสะกะ ไชยสร (จากภาพยนตร์เรื่อง ร่างทรง) รับบทเป็น ครูสอนเล่นพิณ
- กันตภณ จินดาทวีผล (สมาชิกวง LAZ1) รับบทเป็น โต้
รับชมได้ทาง Netflix
ภาพจาก : เฟซบุ๊ก GDH
ภาพจาก : เฟซบุ๊ก GDH
ภาพจาก : เฟซบุ๊ก GDH
ภาพจาก : เฟซบุ๊ก GDH
เนื้อเรื่อง/เรื่องย่อ
เรื่องราวของ ยู และ มี ฝาแฝดสาววัยแรกแย้มที่แชร์ทุกสิ่งอย่างในชีวิตร่วมกันมาตลอดตั้งแต่แรกเกิด ต่างคนต่างก็เป็นโลกทั้งใบของกันและกัน
จนกระทั่งวันหนึ่งก็ได้มีเด็กผู้ชายวัยเดียวกันที่ชื่อ หมาก ได้เข้ามาในชีวิตของพวกเธอ ซึ่งเขาได้กลายเป็นชนวนเหตุเล็กๆ ที่ส่งผลกระทบอย่างยิ่งใหญ่ต่อความสัมพันธ์ของพวกเธอ
พวกเธอจะก้าวข้ามผ่านช่วงเวลาอันสับสนนี้ไปได้หรือไม่อย่างไร ไปร่วมหาคำตอบกันนะฮะ
ภาพจาก : เฟซบุ๊ก GDH
ภาพจาก : เฟซบุ๊ก GDH
ภาพจาก : เฟซบุ๊ก GDH
ความรู้สึกหลังดูจบ
หนังดูมีความพยายามที่จะจับยัดทุกอย่างที่อยากได้ใส่ลงไปหมด ทั้งปัญหาครอบครัว, ความสัมพันธ์ของฝาแฝด และ รักสามเส้า ท่ามกลางบรรยากาศย้อนยุคที่กำลังมาแรงอย่างยุค Y2K แต่คนทำหนังกลับไม่สามารถผสมผสานคลุกเคล้าทุกอย่างให้ออกมาได้อย่างกลมกล่อมและลงตัวเท่าไหร่นัก ออกมาในแนวเพลย์เซฟซะมากกว่า จะดราม่าก็ไปไม่สุด (ทั้งๆ ที่สามารถเล่นให้หนักกว่านี้ก็ได้ มีทางให้เล่นได้เยอะเลย) จะโรแมนติกรึก็ดูแปลกๆ แถมเด็กก็ยังดูแรดเกินเบอร์ไปหน่อย (จริงๆ ด้วยบริบทของหนัง ไม่จำเป็นต้องมีฉากจูบกันก็ได้นะ หรือถ้าจะมี ก็เอาแค่ First Kiss แบบมุมน่ารักๆ ก็พอแล้วมั้ยอ่ะ ไม่จำเป็นต้องถึงขนาด French Kiss เลย)
อีกประเด็นหนึ่งที่ไม่เข้าใจว่าคนทำหนังจะใส่เข้ามาทำไม นั่นคือฉากที่ตัวละคร ยู/มี ถอดเสื้อ แม้จะมีเฟิร์สบราหรือเสื้อซับในอยู่ก็ตาม (ตัวละครอายุน่าจะประมาณแค่ 13-14 ปีเท่านั้น) ซึ่งดูจากบริบทของหนังแล้วมันก็ไม่จำเป็นต้องใส่ซีนนี้เข้าไปก็ได้นะฮะ (แถมยังมีถึง 2 ฉากเลยทีเดียว ถ้าจำไม่ผิดนะ)
ภาพจาก : เฟซบุ๊ก GDH
ภาพจาก : เฟซบุ๊ก GDH
และด้วยพลอตเรื่องง่ายๆ ที่ไม่มีหักมุมอะไร บวกกับวิธีการเดินเรื่องคล้ายๆ กับหนังรักโรแมนติกของญี่ปุ่นที่เป็นลักษณะเดินเรื่องไปแบบเรื่อยๆ เนือยๆ เนิบๆ นั่นจึงทำให้ถ้าใครที่ไม่สามารถโฟกัสอยู่กับเรื่องราวที่กำลังดำเนินไปได้ตลอดเวลา รับรองว่ามีช่วงเบื่อแน่นอนฮะ
นอกจากการเดินเรื่องที่เรียบๆ แล้ว อีกสิ่งหนึ่งที่ไม่ค่อยโดนใจเท่าไหร่ก็คือเรื่องความสัมพันธ์ของตัวละครฝาแฝด ยู และ มี คือด้วยความที่ตัวละครทั้งสองเป็นฝาแฝด ดังนั้นทางด้านความสัมพันธ์แบบพี่น้องจึงควรที่จะถ่ายทอดออกมาให้ลึกกว่าคู่พี่น้องทั่วๆ ไป ยิ่งโดยเฉพาะผู้กำกับที่เป็นคนเขียนบทเองก็เป็นฝาแฝดด้วย แต่สิ่งที่เล่าออกมากลับกลายเป็นแค่เรื่องผิวๆ ที่ไม่สามารถทำให้เราอินไปกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้ดีพอ คือหนังมันให้ความรู้สึกแค่ประมาณหนังแนวรักสามเส้าของคู่พี่น้องธรรมดาๆ เท่านั้น ซึ่งจริงๆ การที่ใช้ตัวละครเป็นฝาแฝด มันควรจะสื่ออะไรให้ลึกกว่านี้ได้นะ
อย่างเช่นเรื่องการสลับตัวกันแล้วไม่มีคนจับได้ หรือแม้กระทั่งพ่อและแม่เองที่บางครั้งยังจำผิดคนเลย ซึ่งตรงประเด็นเหล่านี้ก็พอเข้าใจแหละว่าคนทำหนังต้องการจะสื่ออะไร แต่มันยังไม่ค่อยทัชเท่าไหร่อ่ะ คือถ้าคนดูที่ไม่ใช่ฝาแฝดกันจริง น่าจะไม่สามารถเข้าใจอารมณ์ของตัวละครในประเด็นเหล่านี้ได้อย่างชัดเจนพอ
ภาพจาก : เฟซบุ๊ก GDH
ภาพจาก : เฟซบุ๊ก GDH
ส่วนที่น่าเสียดายที่สุดก็เห็นจะเป็นบรรยากาศย้อนยุค Y2K ที่คนทำหนังไม่สามารถนำมาใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพเลย กิมมิคของยุคก็แค่หยิบๆ มาใส่เข้าไปให้มันดูเป็น Y2K แต่มันยังไม่พออ่ะ ด้วยพลอตเรื่องและการเดินเรื่องแบบนี้ จริงๆ แล้วจะให้พื้นหลังเป็นยุคไหนก็ไม่ได้มีผลกระทบต่อหนังเลย
อีกจุดหนึ่งที่ถือว่าทำได้ต่ำกว่ามาตรฐานหนังของ GDH ไปพอสมควรเลยก็คือเรื่องของเพลงประกอบในแต่ละซีนของหนัง ซึ่งถือว่าเป็นจุดแข็งหนึ่งของทีมงาน GDH เลยก็ว่าได้ (จริงๆ ก็ตั้งแต่สมัยเป็น GTH แล้วแหละ) เพราะที่ผ่านมางานของ GDH/GTH จะเด่นในเรื่องการเลือกเพลงประกอบมาใส่ในหนังได้เป็นอย่างดี ต่างช่วยเสริมให้ทั้งเพลงและซีนนั้นๆ มีความน่าสนใจและน่าประทับใจมากขึ้น
แต่สำหรับเรื่องนี้แม้จะได้เพลงดังของ Triumphs Kingdoms อย่าง กันและกัน และ ผ้าเช็ดหน้า มาใช้งาน แต่จังหวะในการหยิบไปใส่ในแต่ละฉาก กลับไม่ได้ช่วยให้มีความน่าสนใจอะไรขึ้นมาเลย
แอบเสียดายวัตถุดิบดีๆ ที่มีอยู่มากมายเต็มไปหมด แต่กลับไม่สามารถนำมาใช้งานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ ภาระจึงไปตกที่ น้องใบปอ ที่ต้องกลายเป็นเดอะแบกของหนังไปซะงั้น
สรุป >> ให้ไปกลางๆ ประมาณ 6 เต็ม 10 ละกันฮะ เป็นหนังที่มีพลอตง่ายๆ ดูเพลินๆ เรื่อยๆ แต่แอบเนือยๆ จนเกือบน่าเบื่อ
ขอบคุณภาพจาก : เฟซบุ๊ก GDH
Kapook Creator เป็นเนื้อหาที่นำเสนอโดยผู้สร้างสรรค์ที่เข้าร่วมโครงการ หากพบเนื้อหาที่ท่านเห็นว่าไม่ถูกต้องตามกติกา สามารถคลิกแจ้งปัญหาได้ที่นี่
