
- มณฑลเฮยหลงเจียง (Heilongjiang 黑龍江)
เมืองเอก : ฮ่าเออปิน
ในภาษาจีนแปลว่า แม่น้ำมังกรดำ มาจากชื่อของแม่น้ำที่แบ่งเขตแดนระหว่างจีนกับรัสเซียตั้งแต่ปี 1858 ในสนธิสัญญาไอกุน (Treaty of Aigun) ขณะที่รัสเซียเรียกแม่น้ำเฮยหลงเจียงว่า แม่น้ำอามูร์ (Amur)
- มณฑลจี๋หลิน (Jilin 吉林)
เมืองเอก : ฉางชุน
จี๋หลินมาจากคำภาษาแมนจู girin ula แปลว่าตามแม่น้ำใหญ่ หมายถึงเมืองที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำซ่งฮวา (Songhua)
- มณฑลเหลียวหนิง (Liaoning 遼寧)
เมืองเอก : เฉินหยาง
เหลียวมาจากแม่น้ำเหลียว ส่วนหนิงแปลว่าสงบ
- มณฑลเหอเป่ย (Hebei 河北)
เมืองเอก : สือเจียจวง
แปลว่าทางทิศเหนือของแม่น้ำ หมายถึงแม่น้ำเหลืองหรือฮวงโห แม่น้ำสายเลือดสำคัญที่ก่อร่างอารยธรรมจีน
- มณฑลเหอหนาน (Henan 河南)
เมืองเอก : เจิ้งโจว
แปลว่าทางทิศใต้ของแม่น้ำเหลือง
- มณฑลซานซี (Shanxi 山西)
เมืองเอก : ไท้เอวี๋ยน
แปลว่าทางทิศตะวันตกของภูเขา หมายถึงพื้นที่ทางตะวันตกของเทือกเขาไท่หาง (Taihang)
- มณฑลซานตง (Shandong 山東)
เมืองเอก : จี้หนาน
แปลว่าทางทิศตะวันออกของเทือกเขาไท่หาง
- มณฑลหูหนาน (Hunan 湖南)
เมืองเอก : ฉางซา
แปลว่าทางทิศใต้ของทะเลสาบต้งถิง (Dongting)
- มณฑลหูเป่ย (Hubei 湖北)
เมืองเอก : อู่ฮั่น
แปลว่าทางทิศเหนือของทะเลสาบต้งถิง
- มณฑลเจ้อเจียง (Zhejiang 浙江)
เมืองเอก : หังโจว
มาจากชื่อแม่น้ำเฉียนถัง (Qiantang) หรือในอดีตเรียกว่าแม่น้ำเจ้อ (เจียงแปลว่าแม่น้ำ)
- มณฑลเจียงซี (Jiangxi 江西)
เมืองเอก : หนานซาง
แปลว่าทางทิศตะวันตกของแม่น้ำก้าน (Gan) แม้ว่าในปัจจุบันแม่น้ำก้านจะไหลผ่านพื้นที่ตรงกลางของมณฑล
- มณฑลส่านซี (Shaanxi 陝西)
เมืองเอก : ซีอาน
แปลว่าแผ่นดินทางทิศตะวันตกของส่าน ส่านในที่นี้เป็นชื่อโบราณของช่องเขาที่แม่น้ำเหลืองไหลผ่านจากที่ราบสูงดินลมหอบ (Loess Plateau) ไปสู่พื้นที่ราบจีนตอนเหนือ
- มณฑลอันฮุย (Anhui 安徽)
เมืองเอก : เหอเฟ่ย
มณฑลอันฮุยเกิดขึ้นในยุคราชวงศ์ชิง จากการรวมกันของสองพื้นที่คืออันชิง (Anqing) กับฮุยโจว (Huizhou)
- มณฑลเจียงซู (Jiangsu 江蘇)
เมืองเอก : หนานจิง
คล้ายกับมณฑลอันฮุย เพราะมณฑลเจียงซูเกิดจากการรวมตัวของเมืองเจียงหนิง (Jiangning) กับซูโจว (Suzhou)
- มณฑลกานซู (Gansu 甘肅)
เมืองเอก : หลานโจว
มณฑลกานซูเกิดจากการรวมกันของเมืองกานโจว (Ganzhou) กับเมืองซูโจว (ปัจจุบันคือเมืองจิ่วฉวน Jiuquan คนละที่กับซูโจวของเจียงซู)
- มณฑลกุ้ยโจว (Guizhou 貴州)
เมืองเอก : กุ้ยหยาง
ที่มาของชื่อไม่เป็นที่แน่ชัด แต่เชื่อว่ามาจากภูเขากุ้ย
- มณฑลเสฉวน (Sichuan 四川)
เมืองเอก : เฉิงตู
เสฉวนหรือซื่อชวนในสำเนียงจีนกลางแปลว่าแม่น้ำสี่สาย ที่ประกอบด้วยแม่น้ำเจียหลิง (Jialing) จินซา (Jinsha) หมิน (Min) และโถ่ว (Tuo)
- มณฑลยูนนาน (Yunnan 雲南)
เมืองเอก : คุนหมิง
แปลว่าทางทิศใต้ของหยุน โดยหยุนในที่นี้ก็คือเทือกเขาหยุนหลิง (Yunling) ที่มีความหมายว่าภูเขาเมฆหมอก หรืออีกทฤษฎีแปลว่า อยู่ใต้ก้อนเมฆ
- มณฑลฝูเจี้ยน (Fujian 福建)
เมืองเอก : ฝูโจว
เกิดจากการรวมกันของสองพื้นที่คือฝูโจว (Fuzhou) กับเจี้ยนโจว (Jianzhou)
- มณฑลชิงไห่ (Qinghai 青海)
เมืองเอก : ซีหนิง
แปลว่าทะเลสาบสีเขียว หมายถึงทะเลสาบชิงไห่
- มณฑลกวางตุ้ง (Guangdong 廣東)
เมืองเอก : กว่างโจว
ในอดีตมณฑลกวางตุ้งกับเขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วง เคยรวมตัวกันในชื่อเหลียงกวง (Liangguang) ก่อนจะแบ่งออกเป็นสองส่วน โดยกวางตุ้งแปลว่าพื้นที่กว้างทางทิศตะวันออก
- มณฑลไห่หนาน (Hainan 海南)
เมืองเอก : ไหโข่ว
มณฑลไห่หนานหรือไหหลำ เป็นมณฑลที่แยกจากมณฑลกวางตุ้งในปี 1988 ชื่อมีความหมายว่า ทะเลที่อยู่ทางทิศใต้
- เขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วง (Guangxi 廣西)
เมืองเอก : หนานหนิง
กวางตุ้งกับกว่างซีแยกจากกันในปี 1952 และกว่างซีเป็นดินแดนปกครองตนเองของชาวจ้วง (Zhuang) ในปี 1958 ชื่อของกว่างซีแปลว่า พื้นที่กว้างทางทิศตะวันตก
- เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน (Inner Mongolia 內蒙古)
เมืองเอก : ฮูเหอเฮ้าเท่อ
การแบ่งพื้นที่มองโกเลียในและมองโกเลียนอกย้อนกลับไปได้ในยุคราชวงศ์ชิง โดยมองโกเลียในคือพื้นที่ตอนใต้ของทะเลทรายโกบี (Gobi Desert) ส่วนมองโกเลียนอกก็คือประเทศมองโกเลียหรือสาธารณรัฐมองโกเลียในปัจจุบัน
สาธารณรัฐจีนในยุคของเจียงไคเช็ค มีความพยายามในการอ้างสิทธิ์เหนือมองโกเลียนอก แต่หลังจากพรรคคอมมิวนิสต์จีนครองอำนาจ ภายใต้นโยบายของเหมาเจ๋อตงที่อยู่ฝั่งสหภาพโซเวียต ทำให้จีนรับรองความเป็นรัฐของมองโกเลียนอก
- เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยหุย (Ningxia 寧夏)
เมืองเอก : หยินชวน
ก่อตั้งขึ้นในปี 1928 โดยเป็นเขตปกครองตนเองของชาวหุย (Hui) คำว่าหนิงเซี่ยมาจากสองคำคือ หนิงที่มาจากเมืองอันหนิง (Anning) ส่วนเซี่ยมาจากชื่อราชวงศ์เซี่ย (Xia Dynasty) ราชวงศ์ที่เชื่อว่าเป็นราชวงศ์แรกของจีน ที่มีอาณาเขตครอบคลุมพื้นที่
- เขตปกครองตนเองซินเจียงอุยกูร์ (Xinjiang 新疆)
เมืองเอก : อุรุมชี (อูหลู่มู่ฉี)
ซินเจียงตกเป็นส่วนหนึ่งของจีนตั้งแต่ปี 1759 ในยุคราชวงศ์ชิง ซินเจียงมีความหมายว่า พรมแดนใหม่ (ของจีน)
- เขตปกครองตนเองทิเบต (Tibet 西藏)
เมืองเอก : ลาซา
สาธารณรัฐประชาชนจีนทำการผนวกทิเบตในปี 1951 และก่อตั้งเขตปกครองตนเองทิเบตในปี 1965 ตั้งแต่ปลายยุคราชวงศ์ชิง จีนเรียกทิเบตว่า ซีจ้าง (Xizang 西藏) ขณะที่ชาวทิเบตเรียกชนชาติของพวกเขาว่า โบด์ (bod)
- ปักกิ่ง (Beijing 北京)
หรือเป่ย์จิงตามสำเนียงจีนกลาง เมืองหลวงของสาธารณรัฐประชาชนจีน ชื่อของปักกิ่งมีความหมายว่า เมืองหลวงทางทิศเหนือ
- เทียนจิน (Tianjin 天津)
หรือในอดีตเรียกว่าเทียนสิน ชื่อมีความหมายว่า ท่าเรือแห่งจักรพรรดิ
- เซี่ยงไฮ้ (Shanghai 上海)
หรือซ่างไห่ตามสำเนียงจีนกลาง ความหมายของชื่อแปลว่าบนทะเล หมายถึงที่ตั้งของเมืองที่อยู่บริเวณปากแม่น้ำแยงซีก่อนไหลลงสู่ทะเลจีนตะวันออก
- ฉงชิ่ง (Chongqing 重庆)
ฉงชิ่งมีความหมายว่า ความสุขหรือการเฉลิมฉลองเป็นสองเท่า มาจากการเฉลิมฉลองการขึ้นครองราชย์ของจักรพรรดิซ่งกวังจงแห่งราชวงศ์ซ่งใต้ในปี 1189
- เขตบริหารพิเศษฮ่องกง (Hong Kong 香港)
หรือเซียงกั่งตามสำเนียงจีนกลาง ฮ่องกงมีความหมายว่า ท่าเรือหอม จากการที่ฮ่องกงเป็นแหล่งค้าเครื่องหอม
- เขตบริหารพิเศษมาเก๊า (Macau 澳門)
หรือเอ้าเหมินตามสำเนียงจีนกลาง มาเก๊ามีความหมายว่า ประตูอ่าวหรือประตูท่าเรือ
ติดตามช่องทางอื่น ๆ ของ Histofun Deluxe
- X http://bit.ly/3AfKmf2
- Blockdit https://bit.ly/4e25dQX
- LINE TODAY https://bit.ly/48uQvRp
- Website https://bit.ly/4fnCVBB
- YouTube https://bit.ly/3YEkhzB