พระไทย ‘โกนคิ้ว’ ตั้งแต่เมื่อไหร่?
เรารู้ดีว่าพระสงฆ์ในไทยต้องโกนศีรษะ โกนหนวดเครา รวมถึงโกนคิ้ว แต่พอดูพระสงฆ์ที่อื่นอย่างเช่นพระพม่าหรือพระในศาสนาพุทธนิกายอื่น ก็ไม่ได้โกนคิ้วแต่อย่างใด นำไปสู่คำถามที่ว่า ทำไมพระไทยต้องโกนคิ้ว เพราะในพระธรรมวินัยก็ไม่ได้ระบุว่าพระภิกษุสงฆ์ต้องโกนคิ้ว
เรื่องนี้ถูกอธิบายผ่านสามทฤษฎีด้วยกัน เริ่มจากทฤษฎีแรกที่บอกว่า ในสมัยอยุธยามีชาวพม่าแฝงตัวเป็นสายลับ ซึ่งสายลับเหล่านี้จะปลอมตัวเป็นพระสงฆ์ ดังนั้นไทยเลยมีวิธีจับสายลับ โดยให้พระสงฆ์ไทยโกนคิ้ว ส่วนพระรูปใดที่ไม่โกนคิ้วก็คือพระปลอมที่เป็นสายลับ
ทฤษฎีต่อมาบอกว่า ในสมัยรัชกาลที่ 4 มีกรณีที่พระสงฆ์ทำกิริยาไม่เหมาะสม โดยการหว่านเสน่ห์ต่อนางสนมในวัง เพื่อแก้ปัญหานี้เลยนำไปสู่คำสั่งให้พระสงฆ์โกนคิ้ว ส่วนทฤษฎีสุดท้ายบอกว่า ที่พระไทยต้องโกนคิ้วก็เพื่อป้องกันไม่ให้นักโทษที่มีศีรษะโล้นปลอมตัวเป็นพระได้
อย่างไรก็ตามทั้งสามทฤษฎีนี้ ก็เป็นเพียงทฤษฎีที่ถูกเล่ากันมา ไม่ได้มีหลักฐานที่ชัดเจน
แล้วหลักฐานใดที่จะใช้หาคำตอบของเรื่องนี้ได้ หนี่งในนั้นก็คือบันทึกของชาวตะวันตกที่เข้ามาในไทยสมัยอยุธยา
เริ่มจากจดหมายลาลูแบร์สมัยสมเด็จพระนารายณ์ที่มีการระบุว่า พระสงฆ์ไทยมีการโกนศีรษะ โกนหนวดเคราและโกนคิ้ว
ขณะที่ในจดหมายเหตุของโยส เซาเต็น (Joost Schouten) และพรรณนาเรื่องอาณาจักรสยามของวัน วลิต (Jeremais van Vliet) สองชาวดัตช์ที่เข้ามาช่วงยุคพระเจ้าทรงธรรมและพระเจ้าปราสาททอง ที่เป็นยุคก่อนหน้าพระนารายณ์ ไม่ได้มีการระบุว่าพระสงฆ์ไทยโกนคิ้ว
จากบทสรุปนี้พอจะบอกได้ว่า พระไทยมีการโกนคิ้วอย่างน้อยตั้งแต่ยุคอยุธยาสมัยพระนารายณ์ ส่วนเหตุผลจริง ๆ ที่พระไทยต้องโกนคิ้ว ก็ยังหาข้อสรุปไม่ได้จนถึงตอนนี้
อ้างอิง
HistofunDeluxe
Kapook Creator เป็นเนื้อหาที่นำเสนอโดยผู้สร้างสรรค์ที่เข้าร่วมโครงการ หากพบเนื้อหาที่ท่านเห็นว่าไม่ถูกต้องตามกติกา สามารถคลิกแจ้งปัญหาได้ที่นี่
