แค่เขียนหนังสือ... ความสุขเล็ก ๆ ที่ไม่คาดคิดก็รออยู่ที่ปลายทาง

Our Stories Begin

เขียนความคิด โดย แก้วเจ้าจอม คุยเรื่องสัพเพเหระในชีวิต รวมถึงแบ่งปันประสบการณ์การอ่านไพ่ อ่านใจ อ่านชีวิตจากไพ่ทาโรต์และไพ่ออราเคิล

          #เรื่องเล่าประสบการณ์ชีวิต #เขียนความคิดโดยแก้วเจ้าจอม #OurStoriesBegin #มาเขียนหนังสือกันเถิด
เขียนหนังสือ

สมุดบันทึกที่เขียนมายาวนานค่ะ

          ส่วนตัวถนัดเขียนเล่าเรื่องบรรยายความคิดความรู้สึกมากกว่าเขียนเรื่องสั้นหรือเรื่องแต่ง เรื่องสั้นที่เขียนล้วนแต่เป็นเรื่องราวความรักความสัมพันธ์ ที่นับวันจะเขียนได้น้อยลง วันนี้อยากแบ่งปันบทความหรือสิ่งที่เขียนไว้ตั้งแต่ปี 2562 เมื่อครั้งตัดสินใจเริ่มเขียนอย่างจริงจัง หลายปีที่ผ่านมาพยายามค้นหาแนวที่ถนัด ก็คิดว่าน่าจะเป็นแนวบทความเล่าเรื่อง
          วันนี้ขอแชร์ความคิดในเรื่องราวนี้ค่ะ
          #มาเขียนหนังสือกันเถิด

          วันอาทิตย์สุดสัปดาห์เช้านี้ ฉันนอนตื่นสายอีกแล้ว อารมณ์ความขี้เกียจอ้อยอิ่งมักจะเกาะติดตัวไม่ยอมปล่อย แต่เมื่อเหลือบดูนาฬิกา มันสายมากแล้ว ต้องลุกขึ้นเสียที อย่าให้ความขี้เกียจเกาะติดตัวแบบนี้นานๆ จะพาลไม่ได้ทำอะไรอย่างที่ตั้งใจอีกมากมาย

เขียนหนังสือ

เขียน Bujo หรือ Bullet Journal มาตั้งแต่ปี 2018-19

          ทุกเช้านับตั้งแต่เริ่มเรียนเขียนมาตั้งแต่เดือนกันยายนปีที่แล้ว ฉันค้นพบความสุขเล็กๆที่ช่วยพัฒนาตนเอง อีกทั้งได้มีเวลาคุยกับตัวเองมากขึ้นจากการนั่งลงเงียบๆ แล้วเขียนหนังสือ
          ฉันเรียนเขียนไปทำไม คำถามที่ผู้คนเพื่อนฝูงถามไถ่ด้วยความแปลกใจเมื่อฉันบอกเล่าไปว่า ฉันกำลังเรียนเขียน และอยากเขียนหนังสือ
          คำตอบที่ฉันตอบพวกเขาเหล่านั้นก็คือ

หนึ่ง

          การเขียนหนังสือได้ดีเป็นสิ่งที่ปรารถนาจะทำมาตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่นหนุ่มสาว แต่เพราะละเลยและมัวแต่ทำงานสร้างชีวิต จนละทิ้งสิ่งที่ตนเองชอบ จึงไม่ได้ใส่ใจที่จะทำอย่างจริงจัง เมื่อมีเวลาและโอกาสอันเหมาะสม ฉันจึงไม่ลังเลที่จะเริ่มทำมันอย่างที่ตั้งใจ

สอง

          ฉันอยากเขียนเพื่อระบายความคิด ความรู้สึก แล้วถ่ายทอดมันออกมาให้ได้อย่างใจ ระหว่างที่เขียนทำให้ฉันมีสมาธิ จดจ่อกับเรื่องราวในความคิด
          เมื่อเขียนแล้วมานั่งอ่านซ้ำไปซ้ำมาจนพอใจ จนรู้สึกเต็มอิ่มและมีความสุขยามที่อ่านเรื่องที่เขียนทวนไปทวนมา เป็นความสุขที่อธิบายไม่ได้ แต่มันช่วยทำให้ฉันรู้สึกปลดปล่อย หลังจากเขียนจบ ฉันจะรู้สึกโล่ง คลายเครียด และสบายใจ

สาม

          การเขียนได้และมีผลงานออกมาเป็นชิ้นงาน ทำให้เกิดความภาคภูมิใจ เหมือนคนอื่นๆที่ทำงานอื่นใดๆก็ตาม เช่น คนชอบทำครัว เมื่อได้อาหารจานเด็ดออกมาวางตรงหน้า อาหารจานนั้นคือผลงานเป็นชิ้นเป็นอันที่เป็นรูปธรรมให้เราได้ชื่นชมมันด้วยความสุข

          การเขียนเช่นกัน เมื่อเราเขียนเสร็จ งานเขียนตรงหน้าก็ไม่ต่างจากอาหารจานเด็ดที่ปรุงสำเร็จแล้วของแม่ครัวเอกนั่นเอง

สี่

          การเขียนเป็นหนึ่งในทักษะสำคัญที่จำเป็นของโลกยุคใหม่ ที่ฉันคิดว่าสำคัญ และไม่เสียดายเวลาที่จะได้เรียนรู้ Microsoft เคยสรุปทักษะสำคัญ 3 อย่างที่จำเป็นต่อการทำงานในอนาคตไว้ว่ามีอะไรบ้าง ลองมาไล่เรียงกันดูว่าเป็นจริงตามนั้นไหม

  • ทักษะดิจิตอล (Digital Skills) หมายถึงการเรียนรู้การใช้งานอุปกรณ์อีเล็กทรอนิกส์ เรียนรู้อย่างลุ่มลึกถึงขั้นนอกจากเข้าใจวิธีการใช้งานแล้ว ต้องรู้เท่าทันถึงความปลอดภัยในการใช้เทคโนโลยี โซเชี่ยลมีเดียและอินเทอร์เน็ตด้วย
          ทุกวันนี้ฉันคิดว่าไม่มีใครที่ไม่มีสมาร์ตโฟนเป็นของตนเองคนละหนึ่งเครื่องเป็นอย่างน้อย บางคนอาจมีสองเครื่อง ไม่รวมแท็ปเล็ตหรือโน๊ตบุ๊ก
          ทุกคนในโลกยุคใหม่ ไม่อาจเลี่ยงชีวิตที่ต้องใช้อุปกรณ์เทคโนโลยีเหล่านี้ ดังนั้นการเรียนรู้วิธีใช้มันให้เกิดประโยชน์จึงเป็นสิ่งจำเป็น
  • ความสามารถในการคิดวิเคราะห์ (Analytical Abilities) ในโลกยุค AI ที่หุ่นยนต์สามารถทำงานแทนมนุษย์ได้เกือบจะสมบูรณ์ แต่ความสามารถในการคิดวิเคราะห์และสร้างสรรค์นั้น หุ่นยนต์ยังทำไม่ได้ ข้อนี้จึงจำเป็นสำหรับชีวิตการทำงานในโลกยุคใหม่

          ฉันเห็นด้วยกับข้อนี้มาก เพราะบรรดาความสุนทรีย์ในชีวิตทั้งจากความงดงามในภาษา ความไพเราะของบทเพลงหรือบทกวี เรื่องราวทางนามธรรมมากมายที่สอดแทรกอยู่ในชีวิตมนุษย์ หุ่นยนต์น่าจะยังไม่สามารถประมวลผลความหลากหลายทางอารมณ์ความรู้สึกอันแตกต่างของมนุษย์ไว้ได้ มีเพียงแต่มนุษย์ด้วยกันเองเท่านั้นที่ต้องพยายามเรียนรู้และทำความเข้าใจกับมัน

  • ความสามารถในการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง (Continuous Learning Capabilities) บางคนอาจเรียกข้อนี้อีกอย่างว่า “ความสามารถในการเรียนรู้ตลอดชีวิต” เพราะโลกยุคใหม่ ความรู้ไม่ใช่อยู่แต่ในโรงเรียน มหาวิทยาลัย หรือในห้องสมุด แต่มีอยู่ทั่วไปในโลก ทั้งออนไลน์และออฟไลน์ และที่สำคัญความรู้และข้อมูลข่าวสารเปลี่ยนแปลงเร็วมาก สิ่งสำคัญในวันนี้ เมื่อเวลาผ่านไปอาจสำคัญน้อยลง หรือกลายเป็นสิ่งที่ไม่สำคัญเลย
          ข้อนี้ฉันสามารถพูดได้เต็มปากจากประสบการณ์ส่วนตัว ใครจะคิดว่าผู้หญิงอย่างฉันในวัยห้าสิบกว่าๆ เกือบหกสิบจะลุกขึ้นมาทำเพจเฟสบุ๊ค เว็บบล็อก และพูดคุยกับแฟนเพจวัยรุ่นวัยสาวรุ่นน้องรุ่นลูกจำนวนมากได้ ถ้าฉันไม่เป็นคนที่ชอบเรียนรู้
          ทุกอย่างที่ฉันทำเกิดจากการเรียนรู้ด้วยตนเอง ค้นคว้าหาข้อมูล ดูตัวอย่างจากเว็บ จากวีดีโอมากมายในโลกออนไลน์ โดยที่ไม่เคยเสียเงินไปเรียนคอร์สออนไลน์ใดๆ และผลงานที่ประจักษ์จากความทุ่มเทตั้งใจของฉันก็ปรากฏให้เห็นเป็นรูปธรรม และทักษะสำคัญที่มีส่วนช่วยให้สำเร็จ ฉันยกให้การเขียนเป็นหนึ่งในองค์ประกอบหลายๆอย่างในนั้น
          ฉันคิดว่า การเขียน เป็นหนึ่งในทักษะสำคัญในหัวข้อที่สามในส่วนการเรียนรู้ตลอดชีวิตของมนุษย์

          การค้นคว้าหาความรู้ในโลกยุคใหม่ จำเป็นตัองใช้การอ่านข่าวสารจำนวนมหาศาลในโลก แต่เมื่ออ่านแล้วและทำความเข้าใจได้ด้วยตนเองได้ การสื่อสารความรู้ใหม่ๆที่ได้ไปยังผู้อื่นนั้นสำคัญไม่แพ้กัน

          การส่งต่อความรู้ ความคิด และประสบการณ์ไปยังผู้อื่น นอกจากการพูด อธิบาย แล้ว การเขียนออกมานั้นเป็นสิ่งจำเป็น
          เราจะเห็นว่าปัจจุบันในโลกโซเชี่ยลมีเดีย การเขียนและทำคอนเทนท์เรื่องราวน่าสนใจสู่ผู้อ่านนั้นมีความสำคัญมาก
เขียนหนังสือ

ผลงานเขียนเรื่องสั้นลงในเว็บอ่านเอา

          เราจะเขียนอย่างไรให้น่าสนใจและดึงดูดให้ผู้อ่านอ่านต่อจนจบ นั่นคือความท้าทายของการสื่อสารในโลกยุคใหม่ ที่เวลาเพียงเสี้ยววินาที แค่เพียงปลายนิ้วปัดหน้าจอ ข้อมูลที่ตั้งใจถ่ายทอดก็อาจเลื่อนหายตกขอบไปเสียแล้ว
          ฉันร่ายยาวถึงความสำคัญและความจำเป็นของการพัฒนาทักษะการเขียนมาข้างต้น เพื่อชี้ชวนให้ทุกคนมาหัดเขียน
          การเขียนเป็นทักษะที่ต้องการความมีวินัยในตนเอง และอดทนในการฝึกฝนและเรียนรู้เทคนิคมากมาย ผ่านการฝึกปรือด้วยการเขียนอย่างสม่ำเสมอ
          อีกทั้งการเขียนเป็นการถ่ายทอดบุคลิกและเอกลักษณ์ของแต่ละคนที่แตกต่างกันออกมาในภาษาที่เห็นได้ชัด เป็นการสร้างความแตกต่างในตัวตนให้เด่นชัดออกมาเป็นบุคลิกภาพส่วนตัวได้ด้วยเช่นกัน
          เราจะเห็นว่านักเขียนที่มีชื่อเสียงมากมาย ล้วนมีความโดดเด่นในสไตล์การเขียนที่แตกต่างกัน แต่ทุกคนล้วนผ่านช่วงเวลาอันยาวนานในการเขียนและเผยแพร่ผลงานออกมาเป็นชิ้นงานจำนวนมาก อย่างสม่ำเสมอ ในเวลาอันยาวนาน กว่าจะได้รับการยอมรับในปัจจุบัน
          สำหรับฉันในวันนี้ การเรียนรู้จากการเขียนคือการพักผ่อนจิตใจ อย่างหนึ่ง ช่วยให้ฉันได้ระบายความคิดออกมาเป็นตัวหนังสือ ความพยายามในการมีวินัยในตนเอง คือสิ่งที่ฉันตั้งใจจะก้าวผ่านมันไปให้ได้จนถึงที่สุด
เขียนหนังสือ

เขียนอีบุ๊คเพื่อหาประสบการณ์

          ในเช้าบางวันที่หัวตื้อ โลกมัวหม่น นึกอะไรไม่ออก แต่อยากจะเขียนอะไรก็ได้ออกมาหนึ่งชิ้น ฉันก็เลือกที่จะเปิดหาดูรูปที่ชอบ บางทีก็มองออกไปนอกหน้าต่าง มองท้องฟ้ากว้าง ชมนกชมไม้ ดูใบไม้เขียวปลิวไสวท่ามกลางสายลมร้อน
         บางวันฉันก็นึกถึงฉากหนึ่งในภาพยนตร์หรือซีรีส์ที่ได้ดู บางวันฉันก็นึกถึงคำพูดสะกิดใจของใครบางคนที่เอ่ยออกมากระทบใจจนเกิดอารมณ์พลุ่งพล่าน
          บางวันที่ฉันเศร้าและสะเทือนใจในสิ่งเล็กๆรอบตัว จากภาพถ่าย จากคำพูด จากเสียงร้อง จากประโยคหนึ่งในบทกวี จากคำพูดของตัวละครในนวนิยาย หรือจากข่าวสารความเป็นจริงในชีวิตที่น่าเหนื่อยหน่ายทดท้อ
          บางวันฉันก็นึกถึงช่วงเวลามีความสุขกับบุคคลอันเป็นที่รักรอบตัว หยิบมุมเล็กมุมน้อยในความทรงจำออกมาเขียนถึง
          ฉันพยายามทุกวันในการหยิบสิ่งเล็กๆรอบตัวนี้ขึ้นมาเขียนถ่ายทอดความรู้สึกและความคิดเห็นออกมา
          เขียนไปเรื่อยๆ เขียนตามความคิดที่หลั่งไหลออกมาจนกว่าจะพอใจ จะเขียนได้ยาว หรือเขียนเพียงสั้นๆ อย่างไรก็ได้ ไม่สำคัญ ขอให้ได้เริ่มเขียน
เขียนหนังสือ

ปัจจุบันในโลกยุคดิจิตอล เขียนลงในแอพพลิเคชัน Notes และเก็บรวบรวมในไอแพด

          ฉันจะเขียนมันไปเรื่อยๆ บางเรื่องอาจค้างคาเขียนไม่จบ ฉันก็พักมันไว้ รอมีอารมณ์หรือมีอะไรมาสะกิดให้อยากเขียนต่อ ค่อยกลับมาเขียนอีกครั้ง
          แล้วฉันก็ลองเขียนเรื่องใหม่ เขียนไปเรื่อยๆ จนกว่าจะรู้สึกว่าข้อเขียนนั้นเดินทางมาถึงตอนจบสมบูรณ์ของมันแล้ว
          ฉันเขียนจบเรื่องหนึ่งในวันนี้ พรุ่งนี้ฉันก็จะเขียนเรื่องใหม่ๆ น่าสนใจที่ผ่านเข้ามาอีกเรื่อง และอีกเรื่อง

          ชีวิตยังมีอะไรอีกมากมายที่น่าสนใจที่ฉันอยากจะเขียนถึง และใจจดใจจ่อรอที่จะเขียนถึงมัน และเมื่อเรื่องราวที่เขียนนั้นเดินทางมาจนถึงตอนจบสุดท้าย

          ฉันจะพบความสุขเล็กๆที่ไม่เคยคาดคิด รออยู่ที่ปลายทางเสมอ
          แก้วเจ้าจอม
Kapook Creator เป็นเนื้อหาที่นำเสนอโดยผู้สร้างสรรค์ที่เข้าร่วมโครงการ หากพบเนื้อหาที่ท่านเห็นว่าไม่ถูกต้องตามกติกา สามารถคลิกแจ้งปัญหาได้ที่นี่
เรื่องอื่นๆของ Our Stories Begin
Advertisements
เรื่องที่คุณอาจสนใจ
แค่เขียนหนังสือ... ความสุขเล็ก ๆ ที่ไม่คาดคิดก็รออยู่ที่ปลายทาง อัปเดตล่าสุด 6 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา 14:07:53 1,229 อ่าน
TOP