#นวนิยายภาคต่อของเรื่องของขวัญวันวาน#สุดหัวใจที่ปลายรุ้ง #ววินิจฉัยกุล #นวนิยายที่รัก #เรื่องราวระหว่างบรรทัดจากหนังสือที่รัก
โพสต์ก่อนหน้านี้คุยถึงนวนิยายเรื่อง "ของขวัญวันวาน" ซึ่งเป็นภาคแรกของชุดนี้ วันนี้นำบันทึกการอ่านที่เคยเขียนถึงนวนิยายภาคต่อเรื่อง "สุดหัวใจที่ปลายรุ้ง" มาบันทึกเก็บไว้ต่อเนื่องกันเนื่องในเทศกาลแห่งความรัก
นวนิยายเรื่อง "สุดหัวใจที่ปลายรุ้ง" ของ ว.วินิจฉัยกุล พิมพ์เป็นตอนๆในนิตยสารสกุลไทย ระหว่างปี พ.ศ. 2544 – 2545 พิมพ์รวมเล่มครั้งแรกเมื่อ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2545
เรื่องนี้เป็นเรื่องราวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายหลังจากเรื่อง ‘ของขวัญวันวาน’ เมื่อเต้และพู่ไหม เรียนจบและต่อมาภายหลังก็แต่งงาน จบเรื่องราวของคู่นั้น
นิกเรียนต่อจนใกล้จบปริญญาเอกและได้มีโอกาสพบกับคุณหมอสาวสวย ‘นิลลา’
เรื่องราวในเรื่องเป็นเหตุการณ์ต่อเนื่องที่นิกอาสาเป็นไกด์ทัวร์พาคุณตาคุณยายของนิลลาเที่ยวระหว่างที่คุณตาคุณยายมาเยี่ยมหลานสาวที่อเมริกา
นิลลานั้นมีปมปัญหาในวัยเด็กจากปัญหาของพ่อและแม่ เธอได้รับการเลี้ยงดูอย่างทะนุถนอมจากคุณตาคุณยายที่มีฐานะสุขสบายร่ำรวย
นิกนั้นเป็นชายหนุ่มในครอบครัวธรรมดาที่ดิ้นรนและได้รับทุนการศึกษาและโอกาสในการเรียนต่อจนถึงขั้นปริญญาเอก
ความรู้สึกตอนที่ได้อ่านเรื่องนี้จะคนละบรรยากาศกับเรื่องของขวัญวันวาน เพราะเป็นชีวิตรักของหนุ่มสาวในช่วงวัยที่เป็นผู้ใหญ่กว่า และขัดใจบ้างในความเป็นสุภาพบุรุษและใจดีเกินไปของนิก ในช่วงที่มีผู้หญิงอย่าง ‘ดาหวัน’ เข้ามาเกาะแกะจนทำให้เรื่องเลยเถิด ตลอดจนถึงช่วงหลังที่ ‘แพรมน’ พี่สาวของพู่ไหม แทบจะกลายเป็นนางอิจฉาร้ายกาจเมื่อเข้ามาแทรกกลางในความสัมพันธ์ของนิกและนิลลา
#โปรยปกหลัง
…จบกันที นักศึกษาหนุ่มผู้คร่ำเคร่งกับวิชาเรียน จะมีก็แต่อาจารย์หนุ่มไฟแรง มุ่งมั่นกับการทำงานในประเทศไทย อีกไม่กี่วันนับจากนี้
แต่นิกแน่ใจว่าจะแบ่งส่วนหนึ่งในชีวิต เป็นมุมเล็กๆ ที่สงบสบาย มีรอยยิ้มของใครอีกคนหนึ่งติดตรึงอยู่ ร้อยรัดด้วยความรักและความเข้าใจระหว่างกัน หากว่าจะมีความน้อยอกน้อยใจ หรือความเข้าใจผิดสักอย่างเกิดขึ้น ใยรักก็จะประสานมันให้เป็นหนึ่งเดียวกันเหมือนเดิม ดังที่เป็นมาแล้ว…
เขาเงยหน้าขึ้นมองนิลลาอีกครั้ง ดวงตาสีนิลประกายใสทอดตรงมา นิกมองเห็นสายรุ้งจางๆ โยงใยจากหัวใจของหล่อนมาสู่เขา เขามิได้รั้งรอที่จะคว้ามันเอาไว้แนบหัวใจเช่นกัน
สุดหัวใจที่ปลายรุ้ง : ว.วินิจฉัยกุล
- พิมพ์เป็นตอนๆ ในนิตยสารสกุลไทย พ.ศ. 2544 – 2545
- พิมพ์รวมเล่มครั้งแรกวันที่ 1 ตุลาคม 2545 โดยสำนักพิมพ์ทรีบีส์
- ภาพประกอบเรื่องในโพสต์นี้คือปกฉบับพิมพ์ครั้งที่ 5 เดือนกันยายน 2551
- จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์ทรีบีส์
- ภาพปก : เกริกบุระ ยมนาค
- ราคาปก 380 บาท
- จำนวนหน้า 578 หน้า ไม่รวมส่วนท้ายเล่มที่เป็นความคิดเห็นของผู้อ่านผ่านทางอินเทอร์เน็ต
#ฉากรักจากนวนิยายที่รัก
ส่วนตัวประทับใจในฉากรักจากนวนิยายเรื่องนี้จากตอนที่คัดมาลงนี้ค่ะ
นิกยืนลังเลอยู่ไม่ถึงอึดใจ ก็ตัดสินใจก้าวเข้าไปหาหล่อน นั่งลงข้างๆ ก่อนจะตัดสินใจอีกครั้ง พาดแขนไปรอบบ่าหญิงสาวอย่างระมัดระวังเหมือนทำกับเด็กน้อย
"ไม่ต้องกลัวนะ"
นิลลาอยากจะขืนตัว แต่สัมผัสนั้นอ่อนโยน ไม่มีวี่แววของการลวนลาม บ่าแข็งแรงดูอบอุ่นเช่นเดียวกับวงแขนเมื่อหล่อนแนบแก้มลง อิริยาบถทุกส่วนลื่นไหลไปด้วยตัวของมันเองดังลีลาของเสียงเพลง มิได้เกิดจากการเหนี่ยวรั้งของฝ่ายหนึ่งหรือการจงใจของอีกฝ่ายหนึ่งจนดูผิดธรรมชาติ หากแต่มันเป็นไปอย่างที่ควรจะเป็นไป
หญิงสาวขยับตัวเล็กน้อย เมื่อศีรษะแนบกับซอกคออีกฝ่าย แขนของนิกตวัดรัดร่างไว้แน่น แต่ก็ทะนุถนอม มืออีกข้างหนึ่งเลื่อนมากุมมือหล่อนไว้
"มือเย็นเจี๊ยบ…คุณกลัวหรือ"
"ตกใจค่ะ" นิลลาตอบเสียงกระซิบ "ตอนเล็กๆ นิลเคยเป็น ตื่นขึ้นมาร้องกรี๊ดกลางดึก หลังแม่ตาย…คุณตาคุณยายเอานิลไปนอนในห้องด้วย"
วงแขนของนิกอบอุ่นเต็มไปด้วยชีวิตชีวา ถ่ายทอดสัมผัสของความจริงใจจนนิลลาเต็มตื้นไปด้วยความซ่านซ่าอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ความอบอุ่นหลั่งไหลไปตลอดปลายนิ้ว เหมือนเส้นเลือดแล่นซ่านไปตามแขนขาแข็งขัดด้วยความหนาวเหน็บจนแข็งชา
นิกดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมบ่าหญิงสาวอีกครั้งเหมือนทำกับเด็ก ให้ไออุ่นภายนอกขับไล่ความหนาวเย็นในกายหล่อนออกไป แต่ความเย็นในหัวใจของนิลลา มีแต่ตัวเขาเท่านั้นจะทำได้
เพียงปลายนิ้วแตะคางหญิงสาวให้เงยขึ้น มองเห็นดวงตาดำขลับเต็มไปด้วยชีวิตชีวา เหลือบขึ้นมอง กึ่งพิศวง กึ่งเก้อกระดาก เหมือนหล่อนเองก็ตระหนักว่าจะเกิดอะไรขึ้นในดวงหน้าที่ห่างกันเพียงไม่กี่นิ้ว จนได้ความอุ่นจากลมหายใจ
นิกแตะริมฝีปากแผ่วๆ ลงบนหน้าผากขาวมนเกลี้ยงเกลา หยั่งเชิงดูว่าหล่อนจะขัดขืนหรือไม่ ก็สัมผัสเพียงอาการไหวน้อยๆ เหมือนหล่อนสะทกสะท้านกับจูบแรกที่ได้รับ แต่มิได้ผละหนี
จูบของเขาจึงเลื่อนลง แตะบนเปลือกตาซึ่งหลับลงโดยอัตโนมัติ แล้วเลื่อนลงบนผิวแก้มนุ่มเนียนกรุ่นด้วยกลิ่นหอมอ่อนปะปนกลิ่นกายสาว ลมหายใจผะผ่าวอยู่บนผิวเนียน เลื่อนไล้ลงมาจนหยุดที่กลีบปากอิ่ม บางดุจกลีบกุหลาบ เป็นกุหลาบดอกหอมหวานที่สุดเท่าที่เคยพบมา…
ชอบตอนนี้เพราะอาจารย์เขียนได้ละเมียดละไม รับรู้ได้ถึงความละมุนละไมของนิก เป็นฉากรักที่สวยงามมากที่สุดฉากหนึ่งที่ประทับใจ
บันทึกการอ่านไว้นานแล้ว
วันนี้มารีรันเพื่อระลึกถึงนวนิยายชุดที่มีเรื่องราวต่อกันที่ชอบมากค่ะ ของขวัญวันวาน - สุดหัวใจที่ปลายรุ้ง
Kapook Creator เป็นเนื้อหาที่นำเสนอโดยผู้สร้างสรรค์ที่เข้าร่วมโครงการ หากพบเนื้อหาที่ท่านเห็นว่าไม่ถูกต้องตามกติกา สามารถคลิกแจ้งปัญหาได้ที่นี่
