#ความทรงจำระหว่างบรรทัดจากหนังสือที่รัก #หนังสือที่รัก #ฟ้าต่ำ #ววินิจฉัยกุล
วันหยุดยาวนี้หยิบนวนิยายที่อ่านค้างไว้มาอ่านต่อ เป็นนวนิยายของนักเขียนคนโปรดเช่นเดิมค่ะ เรื่อง ฟ้าต่ำ ของ ว.วินิจฉัยกุล
นวนิยายเรื่องนี้ตีพิมพ์ครั้งแรกตั้งแต่ปี พ.ศ. 2527 เป็นนวนิยายที่เล่าเรื่องชีวิตตัวละครหลัก ‘อิสตรี’ หญิงสาวสวยที่เกิดมาเป็นดั่งดวงใจของพ่อแม่ ตลอดชีวิตตั้งแต่เด็กเธอเฉิดฉายอยู่ในสังคมของชนชั้นสูง ครอบครัวที่เลี้ยงดูเธอแบบตามใจ ปรนเปรอด้วยสมบัติพัสถาน ความสมบูรณ์พร้อมจนเธอเป็นหญิงสาวที่เฉิดฉายในวงสังคม มีชายหนุ่มคนเด่นคนดังในสังคมมาเข้าแถวต่อคิวเพื่อให้เธอเลือกเป็นคู่ครอง
แต่ความสมบูรณ์พร้อมในชีวิตไม่อาจเติมเต็มใจที่ลึกๆ เปลี่ยวเหงา เมื่ออายุเข้าสู่วัยยี่สิบห้าปี เพื่อนสนิทที่สวยน้อยกว่าเธอ แต่งงานมีครอบครัว และความเป็นคนที่ทำอะไรตามใจตนเองทำให้ชายหนุ่มที่มาพัวพันค่อยๆ ทยอยหายไปทีละคน
นวนิยายเป็นแนวสะท้อนสังคม เล่าเรื่องพ่อแม่ที่รักลูกมากเกินไป ใช้เงินที่มีอยู่ปรนเปรอลูกให้มีชีวิตที่เกินฐานะ หวังให้ลูกมีคู่ครองที่เป็นชนชั้นสูงมีตำแหน่งฐานะเช่นกัน โดยไม่นึกถึงว่าคู่แต่งงานของคนเหล่านี้มักจะมองที่ผลประโยชน์ต่างตอบแทนที่ควรจะได้มากกว่าความสวยงามฉาบฉวย
นอกจากนั้นในเรื่องนี้มีอีกหลายตัวละครที่แสดงถึงผู้คนที่ไขว่คว้าหาความสุขและเส้นทางที่ทำให้ตนเองสมหวังโดยไม่คำนึงถึงวิธีการ และผลกระทบต่อผู้คนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นนุดา หญิงสาวรุ่นพี่ที่พ่อแม่อิสตรีรับมาอุปการะเลี้ยงดูให้เติบโตมาคู่กับอิสตรี และใช้ชีวิตแบบพี่สาวผสมคนดูแลรับใช้น้องสาวที่ไม่เคยหยิบจับ ทำงานอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน นอกจากชีวิตที่มีแต่การแต่งตัวสวยงามและเข้าสังคมทุกค่ำคืน
หรือชายหนุ่มอย่างอารยะ ที่ใช้เสน่ห์ ความอบอุ่น อ่อนโยนเป็นฉากบังหน้าหลอกหญิงสาวที่ผ่านเข้ามาเป็นบันไดให้ตนเองสูงขึ้นเพื่อที่จะไปให้ถึงความปรารถนาในใจที่ต้องการทัดเทียมอิสตรีและพยายามทุกวิถีทางให้อิสตรีมองเห็นตัวตนของเขา
ส่วนตัวละครเอกฝ่ายชายหรือพระเอกของเรื่อง เป็นตัวละครที่น่าจะมีชีวิตตรงข้ามกับอิสตรีทุกอย่าง ‘ปราณ’ ชายหนุ่มที่ใช้ชีวิตในแต่ละวันกับงานที่รักคือการดูแลธุรกิจฟาร์มกล้วยไม้ของครอบครัวที่จังหวัดราชบุรี นานๆครั้งจึงจะเข้ามากรุงเทพ
ครั้งแรกที่อิสตรีพบกับปราณ เธอยังเข้าใจผิดว่าเขาเป็นชายหนุ่มใช้แรงงานในร้านขายต้นไม้ด้วยซ้ำไป
ตอนที่ชอบในนวนิยายตอนหนึ่งที่อิสตรีบรรยายความคิดของตนเองที่มีต่อชายหนุ่มที่ค่อยๆเข้ามามีอิทธิพลต่อความคิดจิตใจตนเองทีละน้อยจนทำให้เธอ หญิงสาวที่ใช้ชีวิตแต่การออกงานสังคม กลับลุกขึ้นมาขับรถทางไกลมาหาชายหนุ่มถึงบ้านในฟาร์มของเขา
#ตอนที่ชอบ
หล่อนชำเลืองมองปราณ…ถ้าเทียบกับผู้ชายที่เดินเรียงแถวเข้ามาในชีวิตหล่อน เขาเทียบพวกนั้นไม่ได้เลย ไม่ว่าจะเป็นฐานะ ความรู้ หรือแม้แต่หน้าตาก็ไม่ใช่ว่าวิเศษเลิศเลอไปกว่าใคร แต่ทำไม…หล่อนถึงอยากเห็นเขา อยากอยู่ใกล้เขาอย่างที่ตัวเองก็แปลกใจ
เขากำลังรินกาแฟเย็นจากกระติกส่งให้หล่อน อิสตรีมองดูมือสีน้ำตาลอ่อนที่ส่งแก้วกาแฟทรงสูงมาให้ มือเขาไม่ใหญ่เทอะทะแต่เรียวได้รูป แม้ไม่ถึงกับแบบบางจนดูหยิบโหย่งสำรวย เล็บขาวสะอาดตัดเรียบชิดเนื้อ ปราณเป็นคนสะอาดและมีระเบียบ แม้แต่การแต่งตัวและเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่นปลายผมที่ซอยเรียบแนบต้นคอ ปลายผมนั้นอ่อนจนอิสตรีนึกอยากจะยื่นมือไปสัมผัสเล่นเป็นกำลัง
เขาจะช็อคไปตรงนี้เลยไหมนะ ถ้าหล่อนจะโอบเขาไว้ในวงแขนนุ่มๆ ของหล่อน ลูบไล้เส้นผมอ่อนๆ ของเขาเล่น อยากจะรู้เหมือนกันว่าผู้ชายที่เรียบเฉยและไว้ตัวอย่างนี้ ถ้าเกิดหลงรักผู้หญิงคนหนึ่งขึ้นมาเป็นบ้าเป็นหลังแล้ว อารมณ์รักจะทำให้เขาเปลี่ยนไปได้สักแค่ไหน อาจจะเร่าร้อนเสียยิ่งกว่าผู้ชายนักรักเสียอีกก็ได้
#โปรยปกหลัง
อิสตรีเพิ่งตระหนักแน่ชัดว่า ชีวิตแบบเทพนิยายนั้น แท้จริงมีแต่เฉพาะเทพนิยายสำหรับเด็กเท่านั้นเอง โลกมนุษย์ไม่เคยลำเอียงให้มนุษย์ผู้ใดได้มากเกินไปจนดูสมบูรณ์พร้อมไปเสียทุกอย่างอย่างที่มนุษย์มักจะหลงผิดคิดว่าชีวิตเช่นนี้มีอยู่จริงในหมู่มนุษย์ด้วยกัน
ตัวหล่อนเองนั้นเพิ่งจะตื่นขึ้นมาพบความจริงว่า…หล่อนเองไม่ได้อยู่ล่องลอยบนฟ้าเลยสักนิด หากแต่อยู่ต่ำเหลือเกิน…ต่ำจนอาจจะเรี่ยดินเมื่อใดก็ได้ โดยไม่รู้สึกตัว
นวนิยายเรื่อง ฟ้าต่ำ ตีพิมพ์ครั้งที่ 1 เมื่อปี พ.ศ. 2527 ปกภาพประกอบคือฉบับพิมพ์ครั้งที่ 5 เดือนกรกฎาคม 2552 พิมพ์โดยสำนักพิมพ์ทรีบีส์
Kapook Creator เป็นเนื้อหาที่นำเสนอโดยผู้สร้างสรรค์ที่เข้าร่วมโครงการ หากพบเนื้อหาที่ท่านเห็นว่าไม่ถูกต้องตามกติกา สามารถคลิกแจ้งปัญหาได้ที่นี่
