#หนังสือที่รัก #หนังสือในตู้ #บันทึกการอ่าน#ความทรงจำระหว่างบรรทัดจากหนังสือที่รัก
สองคืนที่ผ่านมาอ่านนวนิยายเรื่องนี้จนจบ และก็เหมือนทุกครั้งคืออ่านแล้ววางไม่ลง เพราะเหตุการณ์เรื่องราวชวนติดตามตั้งแต่ต้นจนจบ
จุดดับในดวงตะวัน ตามชื่อเรื่อง หมายถึงตัวละครเอกฝ่ายชาย “เสกสุธา” ที่เป็นรักแรกและพ่อของลูกของนางเอก “ ปัณณิกา” หรือ “ป่าน” หญิงสาวที่มองชายหนุ่มที่รักอย่างคุณเสก เป็นดังดวงตะวันที่ให้ความอบอุ่นและความสุข
ในขณะที่ชายหนุ่มอีกคน ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับคุณเสก เติบโตขึ้นมาด้วยกัน แต่ถูกเลี้ยงดูมาในสถานะที่ต่างกัน “สรุจ” หรือ พี่ต้อม ของน้องป่าน ชายหนุ่มเจียมตัวและแสนดีที่ดูแลเอาใจใส่ปัณณิกาตั้งแต่เล็กจนโต ดุจดั่งพี่ชายที่แสนดี และเมื่อเข้าสู่วัยหนุ่มสาว ความรู้สึกแบบพี่ชายก็เปลี่ยนแปลงไปเป็นความรักที่มั่นคงต่อเธอ
เสกสุธา เป็นดวงตะวันที่ค่อยๆเผยตัวตนที่แท้ ทำให้ปัณณิกาค่อยๆพบว่าดวงตะวันของเธอนั้นมีจุดบกพร่องที่ปกปิดไว้ จนในที่สุด ความรัก และความศรัทธาในชายหนุ่มรักแรกก็ค่อยๆ เหือดแห้งไปจากใจ ทิ้งไว้แต่บทเรียนชีวิตที่ปัณณิกาทุกข์ทรมานกับมันอยู่หลายปีกว่าจะผ่านพ้นไปได้
นวนิยายยุคหลังของผู้เขียน จะมีพล้อตออกมาในลักษณะนี้หลายเรื่อง ไม่ใช่เรื่องราวรักโรแมนติก แต่เป็นการถ่ายทอดชีวิตรักแบบไม่ชวนฝัน แต่เป็นรักในชีวิตจริงๆของผู้คน ผ่านตัวละครหลักหลายๆตัว และเรื่องราวที่สะท้อนความรัก ความโลภ อารมณ์และความคิดหลากหลายแบบ
ในเรื่องนี้สิ่งที่ประทับใจที่สุดคือความอบอุ่น รักกันกลมเกลียวของสี่พี่น้องในครอบครัวนางเอก ที่มีคุณพ่อเป็นทนายความประจำตระกูลของเสกสุธาและสรุจ มีคุณแม่เป็นแม่บ้านที่เลี้ยงดูอบรมลูกทั้งชายหญิงจนเติบโตและมีชีวิตที่ดีในบั้นปลายทุกคน
ผู้เขียนเขียนเล่าเรื่องในรูปแบบการรำลึกความหลังของ ปัณณิกา และ เสกสุธา ในวัยปัจจุบันคือช่วงวัยเจ็ดสิบ จนถึงตอนท้ายเล่ม จบลงที่ดวงตะวันของปัณณิกาดับลง นั่นคือในวัยท้ายสุดของชีวิต “เสกสุธา”
อ่านจบแล้วก็คิดว่าชอบเรื่องราวนี้ แม้จะมีฉากรักหรือโรแมนติกน้อยมาก และชื่นชมอาจารย์เหมือนทุกครั้งว่าอาจารย์คิดพล้อตสนุกน่าติดตามจนทำให้ฉันหยุดอ่านไม่ได้เหมือนเดิม
#โปรยปกหลัง
ย้อนนึกทบทวนตั้งแต่รู้จักเสกสุธา ปัณณิกาพบด้วยความประหลาดใจว่าแท้จริง จะเรียกว่าเธอไม่รู้จักเขาเลยก็ว่าได้ เพื่อนรักในวัยเยาว์ที่ชื่อเสกสุธาตายจากไปแล้ว ฝังอยู่ในดินแดนของอดีตอย่างไม่มีวันฟื้นขึ้นมาได้อีก
เสกสุธาคนที่เธอแต่งงานด้วยเป็นชายแปลกหน้าผู้มีดวงหน้าเหมือนเพื่อนรักของเธอเท่านั้น แต่ตัวจริงของเขาไม่ใช่…
เขาเป็นภาพลวงตา ซึ่งถูกเหตุการณ์หลายเรื่อง หลายวาระ ค่อยๆลอกตัวจริงออกทีละชั้น ทีละชั้น จนประจักษ์…
เสกสุธาเป็นตัวของเขามาแต่ไหนแต่ไร เขาคือดวงตะวันสว่างงาม จนไม่มีใครเห็นจุดดับมืดในรัศมีอร่ามเรือง เธอเองก็ใช้เวลานานพอสมควร…นานจนมีลูกกับเขานั่นแหละ ถึงได้เห็นความจริงข้อนี้…
- จุดดับในดวงตะวัน : ว.วินิจฉัยกุล
- ลงพิมพ์ในนิตยสารสกุลไทย พ.ศ. 2554 – 2556
- พิมพ์รวมเล่มครั้งแรก โดยสำนักพิมพ์ทรีบีส์ เดือนมีนาคม 2556
- ภาพประกอบคือภาพปกฉบับพิมพ์รวมเล่มครั้งแรก
- ภาพปก-ออกแบบ : เกริกบุระ ยมนาค
- ราคาปก 440 บาท
- จำนวนหน้า 596 หน้า
Kapook Creator เป็นเนื้อหาที่นำเสนอโดยผู้สร้างสรรค์ที่เข้าร่วมโครงการ หากพบเนื้อหาที่ท่านเห็นว่าไม่ถูกต้องตามกติกา สามารถคลิกแจ้งปัญหาได้ที่นี่
