#บันทึกการอ่านนวนิยายของฉัน #คุยถึงหนังสือในตู้ #หัวใจที่ถูกปล้น #ววินิจฉัยกุล #เรื่องแปล
บันทึกการอ่านวันนี้เป็นผลงานแปลของ ว.วินิจฉัยกุลค่ะ เป็นนวนิยายขนาดสั้นในชื่อไทยว่า "หัวใจที่ถูกปล้น" แปลจากนวนิยายอังกฤษเรื่อง The Outrageous Lady ของ Barbara Cartland ราชินีนิยายพาฝันของอังกฤษ ที่พิมพ์ต้นฉบับออกจำหน่ายในปี ค.ศ.1977 ฉบับแปลไทยนี้เคยลงพิมพ์ในนิตยสารหญิงไทย ราวปี 2546 โดยผู้แปลใช้นามปากกาว่า "วัสสิกา" ต่อมาเมื่อพิมพ์รวมเล่ม ผู้แปลขอใช้นามปากกาที่ใช้ในการเขียนนวนิยายเป็นประจำคือ ว.วินิจฉัยกุล
เนื้อเรื่องในนวนิยายเปิดฉากขึ้นในช่วงปี ค.ศ.1806 ในรัชสมัยพระเจ้าจอร์ชที่สาม ยุคที่อังกฤษประกาศสงครามกับจักรพรรดินโปเลียน ในเรื่องราวเล่าผ่านตัวละครเลดี้รอยสดอน ภริยาสาวสวยวัยสาวน้อยของลอร์ดรอยสดอน สามีที่อายุมากถึงหกสิบปีแล้ว ในขณะที่กาเลเซีย หรือคุณหญิงรอยสดอนอายุเพียงสิบเจ็ดปีเท่านั้น
การสมรสครั้งนี้เกิดจากบิดาของเธอติดหนี้พนันเป็นเงินจำนวนมาก และใช้ลูกสาวไถ่หนี้แทนผ่านการแต่งงานที่เธอไม่ได้เต็มใจ ปรากฏว่าหลังแต่งงานไม่นานลอร์ดรอยสดอนก็ล้มป่วยแล้วไม่คืนสติเลยยาวนานถึงห้าปีก่อนเสียชีวิต
ในช่วงที่สามีล้มป่วย เลดี้รอยสดอนจึงใช้การออกงานสังคมเป็นทางออกจากชีวิตน่าเบื่อหน่ายที่ต้องจับเจ่าในขณะที่สามีไม่รู้สึกตัว เธอเป็นหญิงสาวที่งดงามเลื่องลือ บรรดาชายหนุ่มสูงศักดิ์ในวงสังคมลอนดอนต่างมาติดพันเธอ หวังจะได้เป็นสามีคนต่อไปของเธอ ในขณะที่เธอสนิทสนมกับเอิร์ลแห่งเชอริงแฮมมากที่สุด
ในตอนนั้นข่าวเล่าลือถึงพฤติกรรมเก่งกล้าในการออกสังคมไปในที่ต่างๆที่เชอริงแฮมพาเธอไปทั่วไม่ว่าจะเป็นสถานที่อโคจรไม่เหมาะสมกับฐานันดร ทำให้ภาพพจน์ของเธอเป็นที่ซุบซิบในวงสังคมเป็นที่รังเกียจไปทั่ว แต่แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปเมื่อในคืนหนึ่งเธอผู้เริ่มเบื่อหน่ายเชอริงแฮม หลบเลี่ยงที่จะพบเขาขณะออกจากงานเลี้ยง เดินทางกลับบ้านพักตากอากาศโดยใช้เส้นทางลัด เพื่อจะไม่ให้เชอริงแฮมตามเธอได้
คืนนั้นเธอถูกโจรหนุ่มในหน้ากากปล้นทรัพย์สินเครื่องเพชรระหว่างอยู่บนทางเปลี่ยว ชายหนุ่มคนนั้นจุมพิตเธอหลังปล้นทรัพย์ ทิ้งรอยสัมผัสให้เธอคะนึงหาแล้วสับสนในตัวเขา โจรหนุ่มใส่หน้ากากภายใต้เครื่องแต่งกายชนชั้นสูงที่ทำให้หัวใจของเลดี้สั่นระรัวทุกครั้งที่นึกถึงดวงตาสีเทาภายใต้หน้ากากนั้น
นั่นคือฉากพบกันของพระเอกนางเอกในเรื่อง จอมโจรที่ออกปล้นเศรษฐีเพื่อนำเงินไปอุปการะโรงเลี้ยงเด็กกำพร้า สถานคนชรากับคนไข้อนาถา จอมโจรที่แท้จริงแล้วเป็นชนชั้นสูงเช่นกัน เขาคือ เซอร์จัส ทวีฟริน่า ชายหนุ่มชาวคอร์นิช จากแคว้นคอร์นวอลทางตอนใต้ของอังกฤษ
จริงๆแล้วเซอร์จัสรู้จักเลดี้รอยสดอนมาตลอด เคยพบเธอครั้งแรกเมื่อสองปีก่อนหน้า แล้วสนใจเธอถึงขนาดส่งคนของตัวเองมาสมัครงานเป็นเด็กรับใช้ในบ้านเธอ พยายามเข้าหาเธอ จนในที่สุดจากคืนที่เธอถูกปล้น ก็เริ่มต้นความสัมพันธ์พิเศษหลบซ่อนของคนคู่นี้เรื่อยมาจนกลายเป็นความรักที่ต้องรอคอยวันที่เลดี้รอยสดอนเป็นอิสระจากชีวิตสมรส ทั้งคู่จึงสมหวังในตอนท้ายเรื่อง
นวนิยายแปลเรื่องนี้พิมพ์รวมเล่มหลายครั้ง ภาพประกอบคือฉบับพิมพ์ครั้งที่สาม ในเดือนมิถุนายน ปี 2553
ตอนที่ประทับใจ
เป็นตอนที่นางเอกตัดสินใจกลับไปพบจอมโจรในหน้ากากอีกครั้ง เพื่อปรึกษาถึงแผนการปล้นสร้อยเพชรเพื่อช่วยเหลือเพื่อน
เธอนั่งรออยู่นาน ได้ยินเสียงกระพือปีกพึ่บพั่บของนกที่บินกลับมาสู่รวงรัง และเสียงสัตว์เล็กๆ เคลื่อนไหวอยู่ตามพงหญ้าในป่า นับเป็นเสียงธรรมชาติที่เธอไม่เคยได้ฟังมาก่อนเลย มาบัดนี้เธอรู้สึกว่ามันช่างฟังรื่นหูกว่าเสียงสรวลเสเฮฮาของผู้คน ในงานสังคมเป็นไหนๆ
เธอนั่งอยู่ตามลำพังเป็นนาน จนเกิดความสงสัยว่าหรือจอมโจรผู้นั้นอาจจะปฏิเสธไม่ยอมมาพบเธอ หรือมิฉะนั้นเขาก็อาจจะมัวไปปล้นใครอยู่กระมังตอนนี้ จนเจ๊คอาจจะตามหาเขาไม่เจอก็ได้
หญิงสาวลุกขึ้น เดินไปยังแถวนั้นเพื่อจะชมทิวทัศน์ให้ถนัดตา เธอเอนกายพิงต้นเฟอร์ต้นหนึ่ง รู้สึกถึงเปลือกขรุขระของมันที่กดบนฝ่ามือที่ยันลำต้นเอาไว้
แล้วฉับพลันนั้น เธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาทางเบื้องหลัง…จึงรู้แน่แก่ใจว่าเขามาถึงแล้ว "คุณหญิงมีความประสงค์จะพบผมหรือ?"
น้ำเสียงเขาราบเรียบเช่นเดียวกับที่เธอได้ยินเมื่อคืนก่อนนี้ไม่ผิดเพี้ยน เลดี้รอยสดอนหมุนตัวกลับไปดูช้าๆ…อย่างที่เธอคิดก็คือเขาถอดหน้ากากออกแล้วคราวนี้
ในความมืดของค่ำคืนก่อน ขณะเธอเข้านอน เลดี้รอยสดอนพยายามวาดภาพดวงหน้าที่เธอเห็นเพียงครึ่งๆกลางๆ มาบัดนี้ เธอถึงรู้ว่าเธอวาดภาพเขาได้เกือบจะตรงกับความเป็นจริงทุกประการ
เธอวาดภาพหน้าผากที่กว้างงาม จมูกโด่งเป็นสันตรง ดวงหน้าเรียวยาวที่ประกอบด้วยสันแก้มสูง และนัยน์ตาสีเทาที่มีประกายคมเฉียบอย่างประหลาด
เธอไม่รู้ตัวว่ายืนตะลึงมองเขาอยู่ไม่วางตา มารู้สึกตัวอีกครั้ง เมื่อเห็นนัยน์ตาเขามองสบตาเธออย่างแน่วแน่ มองลึกเข้ามาในดวงตาของเธอเหมือนเขากำลังค้นหาอะไรบางสิ่งบางอย่างที่เขายังหาไม่พบ
แล้วริมฝีปากหยักงามของเขาก็ปรากฏรอยยิ้มขึ้นจางๆ จนเลดี้รอยสดอนนึกระแวงว่าเขากำลังหัวเราะขันเธออยู่ ทำให้เธอฉุนกึกขึ้นมาทันทีที่เขาบังอาจทำเหมือนเธอเป็นตัวตลกอย่างไม่เกรงใจถึงเพียงนี้
โปรยปกหลัง
ความเปล่งปลั่งจากริมฝีปาก และนัยน์ตาสุกใสนั้น
เธอรู้ดีว่า…เกิดจากการถูกจุมพิต
จุมพิตจากชายที่อย่าว่าแต่จะรู้จักกันเลย
แค่หน้าตา เธอก็ยังไม่ได้เห็นถนัดด้วยซ้ำ
ชายผู้ที่เธอไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้า
ชายผู้เป็นอาชญากรต่ำช้า…
เป็นโจรปล้นคนเดินทาง
แต่ทั้งที่รู้ จะให้หัวใจลืมความรู้สึกซาบซ่านนั้น…
เธอไม่อาจทำได้อย่างแน่นอน
ทั้งความร้อนผ่าว และความวาบหวามปานจะโลดลอย
ที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน
และทั้งไม่เคยคิดฝันเลยว่า…จะมีอยู่ในชีวิต
- หัวใจที่ถูกปล้น แปลโดย ว.วินิจฉัยกุล
- แปลจากนวนิยายเรื่อง The Outrageous Lady ของ Barbara Cartland
- ตีพิมพ์ฉบับแปลไทยครั้งแรกในนิตยสารหญิงไทย
- ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 2 โดยสำนักพิมพ์เพื่อนดี เดือนกันยายน 2546
- ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 3 โดยสำนักพิมพ์ทรีบีส์ เดือนมิถุนายน 2553
- ภาพประกอบคือฉบับพิมพ์ครั้งที่ 3
- ภาพปก : ศรีวรรณ อรรถวิภัชน์
- ออกแบบ : สารัตน์ วงศาโรจน์
- ราคาปก : 170 บาท
Kapook Creator เป็นเนื้อหาที่นำเสนอโดยผู้สร้างสรรค์ที่เข้าร่วมโครงการ หากพบเนื้อหาที่ท่านเห็นว่าไม่ถูกต้องตามกติกา สามารถคลิกแจ้งปัญหาได้ที่นี่
