เรื่องสั้นพี่ชายที่แสนดี...ความสัมพันธ์ในวันพรุ่งนี้จะไม่เหมือนเดิม

          พี่รุจน์ เรียนอยู่มหาวิทยาลัยปีสี่ ส่วนอรวลัย ลูกสาวแม่หทัยรัตน์ เพื่อนสนิทป้าพรรณวดี เรียนอยู่มัธยมปลายปีสุดท้ายแล้ว ปีหน้าก็จะถึงเวลาสอบเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว

          ไม่นานเธอก็เดินมาถึงที่ร้าน กวาดสายตามองเข้าไปในร้าน แล้วในที่สุดก็เห็นหลังไหล่ที่คุ้นเคยอยู่ตรงหน้า พี่รุจน์กำลังเงยหน้ามองสูงขึ้นไปบนชั้นหนังสือ สายตาไล่ไปตามรายชื่อหนังสืออยู่อย่างไม่ทันสนใจสิ่งรอบๆตัว

          อรวลัยเดินดุ่มตรงเข้าไปยืนอยู่เบื้องหลังเขา กลิ่นหอมอ่อนๆที่คุ้นเคย มีกลิ่นเหงื่อเข้ามาผสมจางๆ หญิงสาวใช้สองนิ้วมือกระตุกชายเสื้อเขาจากด้านหลัง เขารู้สึกตัวและรีบหันกลับมาอย่างรวดเร็ว จนไม่ทันระวังชนเธอเซหงายไปข้างหลัง

          “หนังไม่สนุกเลยล่ะพี่รุจน์ ดีแล้วที่พี่ไม่ได้ดู อรว่าเสียดายตังค์เปล่าๆ”

          “พี่กำลังคิดถึงอรมากเลย กำลังหาหนังสือเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัยให้อรอยู่พอดี นี่ไง เล่มนี้พี่ว่าดีนะ” เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่า ความคิดถึงที่มีต่อกันมันไม่เหมือนเดิม แล้วคำพูดที่พี่รุจน์บอกว่าคิดถึง ก็มีความหมายมากกว่าทุกที

          คุยกันสองสามประโยค พี่รุจน์ก็ไหว้ลาแม่ เดินออกมาหน้าบ้าน อรวลัยเดินตามมาส่ง เพื่อจะปิดประตูรั้ว ก่อนพี่รุจน์จะเดินขึ้นรถ เขาหันมาถามเธอว่า

          เธออยากจะรู้จักพี่ชายที่แสนดีที่มีแสงในตาอันหวามไหวนั้นให้มากขึ้นอีกนิด ในรูปแบบใหม่ที่ต่างไปจากเดิม ลมเย็นๆหอบใหญ่พัดผ่านมาจนใบไม้ตรงหน้าไหวปลิว หญิงสาวห่อตัวลงด้วยความรู้สึกหนาว สองแขนจึงขยับเข้าหากัน กอดอกเพื่อให้คลายหนาว

          ร่างกายภายนอกแม้จะหนาว แต่ในใจกลับอบอุ่นอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนในชีวิต ความคิดถึงล่องลอยไปไกล พรุ่งนี้เธอจะไม่เหมือนเดิม